Şairlerle kısa kısa: Mehmet Şimşek

Poetopyaya girişte “Merhaba” yerine her şair bir dizesini söylüyor. Hangi dizenizi “Merhaba” yerine kullanmak istersiniz?

Koruktan salkıma dönmüş üzüm tanesi
Ana rahminden yüreğime düşen
Sen benim alkış tutan elimsin

İlk şiirinizi kaç yaşındayken yazdınız? Ne hissetmiştiniz?

20 yaşlarında üniversitedeyken.

İlk şiiriniz (yani yayımlanan) nerede ve ne zaman yayımlandı? Ne hissettiniz?

2004 yılında üniversite öğrencileri tarafından çıkarılan Amigra diye bir dergide yayımlandı. Üretimin muazzam hazzı, diye tek cümleyle özetleyebilirim.

Sadece bir şiiriniz gelecek nesillere kalsa, hangisi olsun isterdiniz?

Gönül ister ki sana ait ne varsa senden sonraya kalsın. Ancak öyle bir şansım yok galiba😊 Bir döneme ışık tutacak olması açısından Kağıt Toplayıcısı şiirimden yana oyumu kullanıyorum.

Hangi şairin size şiir yazmasını isterdiniz?

Ahmet Arif desem “kaçakçı”,  Nazım Hikmet desem “işçi” , Cemal Süreya desem “martı” olurum. O yüzden her şairin kendi duygusuna yazması tercihim olur.

Şiir okumak mı, şiir yazmak mı sizi daha çok heyecanlandırır? 

Kesinlikle şiir yazmak. Üretiyor olmanın hazzı her zaman beni daha fazla heyecanlandırmıştır.

Duyduğunuz, okuduğunuz ilk andan itibaren zihninize çakılı kalan bir dize var mı?

Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mı?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…

Şiir şairinden bağımsız düşünülebilir mi?

Şiir, şairin tüm yaşanmışlığı ve hissettiklerinin  özetidir. Bu anlamda kesinlikle bağımsız düşünülemez. Ancak şiirin şairinden bağımsız düşünülmeye başlandığı an, okuyucu ile buluştuğu andır. Okuyucunun duygu dünyası şiiri ve şairi istediği yere koyar.

İnsanlık tarihinden şiiri çıkarsak geriye ne kalır?

İnsanlık tarihi vaha gibidir. Vahadaki tek umut verici ögeyi çıkarmış olursunuz.

Keşke hiç yazmamış olsaydım dediğiniz bir şiiriniz var mı?

Her duygu kendi şiirini açığa çıkarır. Hiç yazmasaydım demekten ziyade o duygu hiç olmasaydı diyorum. Bu beğenmediğim şiirlerim yok anlamında değil, çok oldu çünkü.

Yüz yıl sonra da okunacak, dediğiniz şairler var mı?

Bu öngörüde bulunmam çok zor. Ama şiir var oldukça şairler de var olmaya devam edecek.

Pandemide şiir yanınızda mıydı, size sığınak, mevzi oldu mu, yoksa hiçbir faydası olmadı mı?

Pandemide bütün dünya neredeyse cezaevlerine döndü. Böylesi karamsar zamanlarda şiir okumak, yazmak elbette benim için umut vericiydi. Düşünsenize en karamsar anınızda Nazım’ın
“Ve güneş doğarken hiç umut yok mu?
Umut umut umut
Umut insanda” dizelerini okuyorsunuz.

Reklam