Gecenin Sesi

Muhammet Oğuz


I.
Bir uğultu başlatır sessizlik.
Aydınlığı örter toprak
Karanlığı besler belirsizlik.
Dinle, akşamların buyruğu,
Ölüm hali gibi uysal bir gariplik
Karanlığın uyuşturduğu.


II.
Siyah beyaz bir yansıda
Kaybolan ay ışığı
Daha da derinleşiyor
Karanlığın soluksuz anı.
Yüzüme vuruyor rüzgâr.
Rüzgâr siyah saçlarımda
Yüzüm, şaha kalkacak bir kısrak
Yüzüme vuruyor kırbacı, rüzgârla ses.
Saçlarımda rüzgâr bir nefes.


III.
Dürtü ve engel; dünya bir kafes.
Şimdi koşuyor tüm düşlerim
Kalbime hücum ediyor.
Her şeyi görüyor gözlerim.
O karanlık rüzgârı duyuyor.
Parçalıyor kafesi bu ses.
Birden susuyor,
Zihnimdeki herkes.


Posted

in

by

Comments

Yorum bırakın

WordPress.com ile böyle bir site tasarlayın
Başlayın